اشعار عربی و فارسی

شوخ به غم, غم تو چرا برده ای؟
یا تو فقط, غم به جدا برده ای…!

شاد فلک دوش به غم زاده شد..
بس که مرا مرده فنا برده ای..

دیده بر انم به سفر رفته ام..
من که نرفتم, تو مرا برده ای..

کعبه به خلوت شده در شوق تو,
خسته حرم, شوق خدا برده ای..

من نسرودم تو نگو شاعرم..!
حرف دلم خود به هجا برده ای

رفته قفس مرغک زیبا دلم..
شد به قفس انکه رها برده ای

شد به گمان انکه نهان میبرد..
شد به گمان انکه نما برده ای

رفته طمع یوسف زیبا مگر ؟
خواب شبم جای بها برده ای..!

بس که طرب شد به نگاهت فلک
گنگ فلک را به غنا برده ای..!

تا که وفا مستی غفلت نشد..
جام وفا را به وفا برده ای..

من که نبردم به قسم جان تو
جان به خبر, دل به کجا برده ای؟

ره به هوای غم تو امدم…!
این چه غمی وقت صفا برده ای؟

خود نه طبیبی شده ای درد من..
درد منی تو چه دوا برده ای؟…

وای دلم خسته بلا گشته بود..
یا که تو دل را به بلا برده ای..!

من چه جفایی به دلت کرده ام؟
تا که دلم را به جفا برده ای…!!

شاعر مجاهد ظفری